تاریخچه توسعه آندوسکوپی - مرحله آندوسکوپی سخت (1806-1932) قسمت 5
در سال 1898، آلمان لارج و ملتزینگ تلاش کردند اولین دوربین معده را توسعه دهند، اما عملی نشد. در سال 1911، السنر بهبودهایی را در گاستروسکوپ روزنهاین انجام داد و یک نوک لاستیکی به قسمت جلویی آن به عنوان راهنما اضافه کرد، اما ناتوانی در مشاهده لنز در هنگام کثیف شدن لنز به یک نقص بزرگ تبدیل شد. با این وجود، گاستروسکوپ السنر هنوز قبل از سال 1932 در موقعیت غالب بود. کیلیان اولین برونکوسکوپی را در سال 1898 ساخت و با موفقیت از آن استفاده کرد.
در سال 1901، کلینگ، جراح در درسدن، آلمان، از سیستوسکوپ اختراع شده توسط Nitze استفاده کرد تا مستقیماً از طریق دیواره شکم وارد حفره شکم شود تا تأثیر پنوموپریتوئوم را بر اندام های داخلی حفره شکم سگ مشاهده کند. این روش سلف لاپاراسکوپی مدرن است، اما پزشک سوئدی Jacobaeus برای اولین بار از این روش بر روی انسان استفاده کرد. در سال 1911، ژاکوبائوس در مقاله ای که توسط وی منتشر شد، بررسی حفره صفاقی انسان، حفره سینه و حفره پریکارد را شرح داد. این اصطلاح را هم ذکر کرد "توراکوسکوپی شکم" برای اولین بار. در سال 1918، کنجی تاکاگی از دانشگاه توکیو از یک سیستوسکوپ برای مشاهده داخل مفصل زانو بر روی یک جسد استفاده کرد. در سال 1919، یک سیستوسکوپ 7.3 میلی متری برای بررسی مفصل زانو یک بیمار استفاده شد، اما از کاربرد عملی آرتروسکوپی زانو دور بود.
