تاریخچه توسعه آندوسکوپ
1. مرحله آندوسکوپی سفت و سخت (1806--1932): مرحله آندوسکوپی سخت توسط فیلیپ بوزینی آلمانی پیشگام بود. از یک منبع نور گلدانی شکل، شمع ها و یک سری عدسی تشکیل شده است و عمدتاً برای معاینه مثانه و مجرای ادرار استفاده می شود. آندوسکوپ سفت و سخت که توسط روزنهاین در سال 1895 ساخته شد از سه لوله تشکیل شده است که در دایره های متحدالمرکز قرار گرفته اند. در سال 1911، السنر بهبودهایی در گاستروسکوپ روزنهاین انجام داد، اما ناتوانی در مشاهده پس از کثیف شدن لنز به یک نقص بزرگ تبدیل شد. با وجود این، گاستروسکوپ Elsner هنوز قبل از سال 1932 فرمان رانده بود.
2. مرحله آندوسکوپی نیمه انعطاف پذیر (1932-1957): شیندلر در سال 1928 با اپراتور ابزار برجسته Georg Wolf برای توسعه گاستروسکوپ ها همکاری کرد و سرانجام در سال 1932 به نام گاستروسکوپ Wolf-Schinder موفق شد. پس از آن، بسیاری از افراد آن را تغییر دادند تا آن را کاربردی تر و کاربردی تر کنند.
3. مرحله آندوسکوپی فیبر نوری (1957 تا کنون): در سال 1954، هاپکینز بریتانیا و کاپانی فناوری فیبر نوری را اختراع کردند. در سال 1957، هیرشویتز و دستیارانش یک آندوسکوپ فیبر نوری خود ساخته را در انجمن گاستروسکوپی آمریکا به نمایش گذاشتند. در دهه 1960، Olympas ژاپن از منابع نور سرد خارجی برای افزایش روشنایی و گسترش بیشتر میدان دید استفاده کرد. با بهبود مستمر دستگاه های جانبی در 10 سال گذشته، آندوسکوپ های فیبر نه تنها برای تشخیص، بلکه برای درمان جراحی نیز قابل استفاده هستند.
