مشاهده بالینی جراحی آندوسکوپی سینوس در درمان رینیت مزمن و سینوزیت
72 بیمار مبتلا به رینیت مزمن و سینوزیت بر اساس روش‌های مختلف جراحی، 36 مورد در هر گروه به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. بیماران گروه کنترل با رینوتومی لترال سنتی و بیماران گروه آزمایش با جراحی آندوسکوپی تحت درمان قرار گرفتند. مقایسه شاخص های التهابی [اینترلوکین 6 (IL-6)، فاکتور نکروز تومور α (TNF-α)، نوتروفیل الاستاز (NE)] قبل و بعد از عمل (قبل و 24 ساعت بعد از عمل) در سطح دو گروه از بیماران و اثرات درمانی نتایج بیست و چهار ساعت پس از عمل، سطوح NE، TNF-α و IL-6 در دو گروه نسبت به قبل از عمل افزایش یافت، اما سطوح NE، TNF-α و TNF-α در گروه تجربی. (17/0±26/9) ng/ml (22/0±46/7) ng/ml بود. pg/ml، IL-6 (0±8.24. 24) pg/ml کمتر از گروه کنترل (12.55±0.19) ng/ml، (10.46±0.25) pg/ml، (11.34±0.26) pg/ml بود، این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05). . میزان اثربخشی کل بیماران در گروه آزمایش 22/97 درصد بود که در گروه کنترل بیشتر از 78/77 درصد بود و این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار بود (05/0>P). نتیجه گیری جراحی آندوسکوپی بینی می تواند اولین انتخاب برای بیماران مبتلا به رینیت مزمن و سینوزیت باشد و ارزش بالینی بالایی دارد. و این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05). نتیجه گیری جراحی آندوسکوپی بینی می تواند اولین انتخاب برای بیماران مبتلا به رینیت مزمن و سینوزیت باشد و ارزش بالینی بالایی دارد. و این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05). نتیجه گیری جراحی آندوسکوپی بینی می تواند اولین انتخاب برای بیماران مبتلا به رینیت مزمن و سینوزیت باشد و ارزش بالینی بالایی دارد.
