کاربرد لارنگوسکوپ الکترونیکی ویدئویی همراه با آندوسکوپ بی سیم در راه هوایی دشوار
1.1 طراحی مطالعه: آینده نگر، طرح زوجی تصادفی. 1.2 انتخاب مورد و غربالگری گروهی ارزیابی قبل از عمل در بیمارستان ما مطابق با معیارهای تشخیصی برای راه های هوایی دشوار است که توسط متخصصان داخلی فرموله شده است. بیهوشی عمومی با لوله گذاری داخل تراشه برنامه ریزی شده است و درجه بندی Wilson برای مواجهه حنجره با استفاده از لارنگوسکوپ مکینتاش پس از القای بیهوشی درجه 3 یا بالاتر است. 60 بیمار با درجه یکسان به صورت جفت همسان شدند و به طور تصادفی به لارنگوسکوپ الکترونیکی ویدئویی TESL-110 همراه با گروه آندوسکوپ Disposcope (گروه T) و گروه لارنگوسکوپ مکینتاش (گروه M) تقسیم شدند. 1.3 معیارهای ورود و خروج موارد 1.3.1 معیارهای ورود 1. ارزیابی قبل از عمل با معیارهای تشخیصی برای راه هوایی دشوار تعیین شده توسط متخصصان داخلی مطابقت دارد، یعنی حداقل دو مورد از موارد زیر وجود دارد: ① طبقه بندی اصلاح شده Mallampati درجه III و IV است. ② فاصله بین دندانهای ثنایای بالا و پایین (درجه باز شدن) کمتر از 3 سانتی متر بود. ③ فاصله ناخن و فک کمتر از 610 میلی متر بود. 2. ویلسون درجه 3 و بالاتر با استفاده از لارنگوسکوپ مکینتاش برای قرار گرفتن در معرض حنجره پس از القای بیهوشی. 1.3.2 معیارهای خروج: (1) دهانه دهان کمتر از 2.0 سانتی متر باشد. (2) لارنگوسکوپ مکینتاش را نمی توان قرار داد. (3) بیماران با قرار گرفتن در معرض حنجره جفت نشده در تمام سطوح. شاخص های مشاهده درجه ویلسون قرار گرفتن در معرض حنجره، زمان لوله گذاری (از اولین قرار دادن لنز بین دندانی اپراتور تا قرار دادن دقیق لوله تراشه در نای، به استثنای زمان تنفس با کمک ماسک در طول لوله گذاری متعدد)، میزان موفقیت اولین لوله گذاری، تعداد لوله گذاری، خونریزی حلق، آسیب دندان یا لثه، تغییر روش لوله گذاری دیگر، یا استفاده از ماسک حنجره. 1.3.3 معیارهای درجه بندی ویلسون برای قرار گرفتن در معرض حنجره: درجه ویلسون 1: کل گلوت دیده می شود. درجه 2 ویلسون: نیمی از گلوت دیده می شود. درجه 3 ویلسون: فقط غضروف قاشقی دیده می شود. درجه 4 ویلسون: هیچ بخشی از گلوت دیده نمی شود، فقط اپی گلوت دیده می شود. درجه 5 ویلسون نمی تواند هیچ بخشی از حنجره را ببیند. درجه بندی لارنگوسکوپی غیرمستقیم بر اساس طبقه بندی ویلسون از قرار گرفتن در معرض حنجره برای لارنگوسکوپی مستقیم. 1.4 پردازش آماری از نرم افزار آماری SPSS 17.0 برای تجزیه و تحلیل استفاده شد، داده های اندازه گیری به صورت میانگین ± انحراف معیار (±s) بیان شد، از آزمون t زوجی برای مقایسه بین گروه ها استفاده شد، از آزمون χ2 برای مقایسه داده های شمارش استفاده شد. و از نمونههای همبسته چندگانه برای دادههای درجهبندی استفاده شد. 1.5 نتایج مطالعه در مقایسه با گروه لارنگوسکوپ Disposcope (گروه M)، لارنگوسکوپ TESL-110 و استفاده ترکیبی از لارنگوسکوپ TESL-110 (گروه T) درجات کمتری از قرار گرفتن در معرض حنجره را در گروه T، خونریزی حلق و دندان نشان داد. یا آسیب لثه و تغییرات. احتمال استفاده از سایر روشهای لولهگذاری یا ماسک حنجره کمتر، میزان موفقیت لولهگذاری اول، تعداد لولهگذاری کمتر و زمان لولهگذاری کوتاهتر است. نتایج نشان داد که در مقایسه با گروه M، گروه T درجه کمتری از مواجهه حنجره داشتند و میزان لوله گذاری به طور معنی داری بیشتر از گروه M بود، با اختلاف معینی 05/0p<.