تحلیل مقایسه ای اثربخشی طولانی مدت جراحی لاپاراسکوپی و جراحی باز در درمان سرطان کولورکتال
شاخص‌های مربوط به عمل، هورمون‌های گوارشی، شاخص‌های تغذیه، عوارض بعد از عمل و اثربخشی بالینی طولانی‌مدت دو گروه از بیماران مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج تفاوت معنی داری در طول حاشیه رزکسیون در انتهای روده آسیب دیده بین دو گروه وجود نداشت (560/0=t، P>0.05). تعداد کل غدد لنفاوی برداشته شده در گروه جراحی لاپاراسکوپی بیشتر از گروه جراحی باز بود (571/4=t، 05/0 P<). تعداد غدد لنفاوی در گروه جراحی باز کمتر از آن بود (712/3=t، 05/0 P<) و تفاوت معنی داری در حداکثر طول تومور برداشته شده بین دو گروه مشاهده نشد (640/1=t، P>0.05). پس از عمل، سطوح گاسترین، موتیلین، آلبومین و هموگلوبین در گروه جراحی لاپاراسکوپی بیشتر از گروه جراحی باز بود (05/0 > P). میزان عوارض بعد از عمل در گروه جراحی لاپاراسکوپی 6.00% (3/50) بود که کمتر از گروه جراحی باز [20.00% (10/50)] بود و این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (χ~2=4.332). ، P ＜0.05). میزان متاستاز دور در گروه جراحی لاپاراسکوپی 00/14 درصد (50/7) و در گروه جراحی باز 00/12 درصد (50/6) بود. بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت (088/0=χ~2، P>0.05). میزان عود موضعی 6.00% (3/50) در گروه جراحی لاپاراسکوپی و 12.00% (6/50) در گروه جراحی باز بود که تفاوت معنی داری نداشت (χ~2=0.488، P.>0.05). نتیجه‌گیری اثربخشی بالینی طولانی‌مدت جراحی لاپاراسکوپی برای سرطان کولورکتال مشابه با جراحی باز است، اما عوارض بعد از عمل کمتر و ایمنی بالاتری دارد.
